ODTÜ-DKSK

Karasay Kuzey Yüzü 2010 Kar Kulvarı Rotası

Tarih: 7 Haziran 2020

Ekip: Uğur Yıldırım (2005 Rotası)(TS)

Musa Batır (2005 Rotası) (MS)

Siamak PK (2010 Rotası)

Ayça Erinç Yıldırım (2010 Rotası)

Barış Öztaş (2010 Rotası) (ES)

Şekil 1. Yeşil (2010) Kırmızı (2005)

Dağ Öncesi:

2020 yılının bitmeyen zorluklarıyla mücadele ettiğimiz günlerde, şehirlerarası ulaşım

yasağının kalktığı zaman Aladağlar'a gitmeye karar verdik. Uzun süredir dağa gitmediğimiz için

yükselti farkı çok olmayan bir rota seçmeye çalıştık. Bulunduğumuz mevsimin de koşullarını göz

önünde bulundurunca Karasay'ın Kuzey Yüzü kulvarlarını tercih ettik. Gelişim çıkışı olarak 2010

rotasını, miks çıkışı olarak 2005 rotasını seçtik. Haftasonu havanın da güzel olmasını fırsat bilerek,

rota başında bivaklayacağımız bir plan yaptık. Malzemelerimizi ve alışverişimizi tamamladıktan sonra

5 Haziran günü 20.00'da Ankara'dan yola koyulduk.

Dağ:

Geceyi dağ evinde geçirdikten sonra 11.00'da Salim Abi ile buluştuk. Saat 12.00'da Gelincik

Kayaları'ndan Karayalak'a doğru yürümeye başladık. 3.5 saat sonra Çelikbuyduran geçidinin altındaki

Dinlenme Taşı'nda bivak yapacağımız noktaya varmıştık.

Şekil 2. 2.5 aydır evden çıkmamış ekibin tekrar dağ ile buluşması :)

Yemek yedikten sonra Çelikbuyduran Geçidi'ne doğru biraz yükselip rotaları kesip gece

3.30'da uyanmak üzere tulumlarımıza girdik.

05.30 gibi Şekil 1'de yeşille gösterilen kulvarın başına geldik ve kramponları takarak

yükselmeye başladık.

Şekil 3. Kulvarın başı

Şekil 4. Kulvarın sonuna yaklaşırken

Kulvarın ilk kısmı Şekil 3'te gözüken kaya bloğuyla kesiliyor ve sağa dönüp iyice daralıyor. Bu

kısımda eğim 50 dereceler civarında kalıyor. Mevsimine göre yer yer buzlu etaplar olduğu söylenen

bu kısımda bizim tırmandığımız zamanda sürekli sert kar vardı (Şekil 5). Saat 07.30 olduğunda daralan

kulvarın sonuna varmıştık. Normal koşullarda kulvar kaya etaplarıyla kesilmeden devam ediyor ve

büyük korniş (aşağıdan bakınca zirvenin sağında kalıyor) olarak adlandırabileceğimiz noktaya kadar

devam ediyor. Fakat kulvar Şekil 6'te de görüldüğü gibi ufak bir kaya etabıyla kesildiği için biz sol

tarafa devam etme kararı aldık.

Şekil 5. Daralan kulvarın içi

Şekil 6. Kaya etabıyla kesilen kulvarın sonu

Şekil 7. Sola döndükten sonra rotanın devamı

Sola dönen kısım tekrardan yatık ve çürük bir kaya etabıyla kesiliyor (Şekil 7). Bu etabı da

geçtikten sonra küçük kornişe (aşağıdan bakınca zirvenin hemen solunda kalıyor) kadar devam eden

kar-kaya kulvarına (Şekil 9) varmak için sert kardan 7-8 metre yan geçmek lazım. Fakat bu yan

geçişten sonra kulvar bir noktada iyice daralıyor ve Şekil 8'de bulunduğumuz açıdan bakınca geçit

vermeyecek gibi duruyor. Bizde bu yüzden yukarı doğru 5-10 metre devam ettik.

Şekil 8. Yan geçiş ve devamındaki kar-kaya kulvarı (Saat 08.05)

Fakat bu noktadan sonra Şekil 9'de görülen 2-3 metrelik dik, çürük ve emniyet imkânı

kesinlikle bulunmayan etap ile karşılaştık. Burayı tırmanmanın fazla riskli olduğuna kanaat getirdik. Bu

noktada sağ tarafı daha fark etmediğimiz için diğer seçenekleri değerlendirmeye başladık. Tam bu

zamanlarda diğer ekip ile telsiz ile iletişime geçerken, seslerini çok az üstümüzden duyduk ve aslında

ulaşmaya çalıştığımız küçük kornişe çok yakın olduğumuzu fark ettik. Siamak aşağı doğru 5-10 metre

tırmanarak yan geçti ve küçük kornişin başında bizi uzun süredir bekleyen ekiple göz teması kurabildi.

Şekil 9. Tırmanmama kararı aldığımız dik, çürük, kaya etabı

Şekil 10. Küçük kornişe kadar uzanan kar-kaya etabı

Erinç yorgunluktan dolayı bu aşağı tırmanışı yapmak istemedi bu yüzden Siamak 25 metreye

yakın tırmanarak kornişe ulaştı ve diğer ekibin kurduğu istasyondan iple indirilerek ipi Erinç'e

ulaştırdı. Erinç bu şekilde kornişin sonuna kadar tırmandıktan sonra Siamak ve ben de tırmanışı

tamamladık. Toplu olarak zirvede (10.30) fotoğrafımızı çektirip bivak alanımıza doğru yola koyulduk.

Şekil 11. Zirve

Notlar:

• Krampon deneyimi olan gelişimciler için oldukça uygun ve keyifli bir rota.
• Kesinlikle herkeste çift yarı teknik veya çift teknik kazma olmalı. Bütün rotayı tek kazma ile tırmanmak oldukça yorucu.
• Daha erken mevsimlerde daralan kulvarın sonundaki geniş kar yüzeyine dikkat etmek lazım. Geç saatlerde tırmanmak çığ riskini arttıracaktır.